Бейімбет жалшының баласы, мен кедейдің қызы едім. Біз шаңырақ көтеріп, түтін түтеткенде тұрмысымыз өте ауыр болды. Бейімбет ауылда мұғалім, тапқаны ішіп-жемнен артпайтын. Сонда да ол мұңын сыртқа шығармай, жарқын бейнесімен бәрімізді жадырататын.